Deze kavel grenst aan het gebied Midden-Delfland. Een assortiment aan siergrassen verbindt de planten in de minimalistische tuin met de achterliggende velden. Lange horizontale lijnen, haaks op elkaar, verwijzen op een subtiele manier naar de lange lijnen in het aangrenzende polderlandschap. Ook lopen de hoofdlijnen in de achtertuin door in de woning. Als je door de voordeur binnenkomt, kijk je via de vide direct de achtertuin in, waar je zicht meegenomen wordt het open landschap in. Doordat de tuin natuurlijk samenvalt met zijn omgeving ligt het zwembad als het ware naakt in het landschap. Een unieke Hollandse beleving: zwemmen in de polder.

Om nog meer het contact met het landschap te zoeken en de poëzie van de wuivende grasvlakten te beleven, heb ik een brede en ruime tribune ontworpen. Het gebruikte hout heeft een zacht karakter en is klein van maat. Dit verzacht het hele ontwerp en geeft de ruimtes een aangenaam gevoel. Een verzameling grote kussens geven de plek betekenis. Ideaal om met een groep vrienden zwoele zomeravonden door te brengen. Met de keuze om het vlondervlak tegen de woning terug te laten komen, wordt rust en samenhang gecreëerd. Voor de vlondervlakken is gekozen voor buitenpakket. Het gebruik van dit systeem – waarbij je geen schroeven ziet – levert een erg verfijnd beeld op. Door de combinatie van de lamellenstructuur aan de kopse kant van de tribune en de randen van de vlonderdekken, ontstaat een identiteit van horizontale lijnen en verfijning. Dit is kenmerkend voor mijn werk. Overdag vormen de witte bollen een fraai beeld, maar ook in het donker zorgen ze voor een bijzondere sfeer. In de avond zijn het lichtobjecten die de siergrassen een zacht en warm schijnsel geven. Ook ’s avonds genieten de bewoners van de diepte van hun tuin.